مبانی نظری و پیشینه پژوهش اختلال ADHD یا بیش فعالی و نقص توجه(فصل دوم)

اختلال نقص توجه - بیش فعالی تاریخچه : در سالیان اخیر ، اختلال نقص توجه / بیش فعالی ( ADHD ) از نظر بالینی ، پژوهشی و اجتماعی مورد توجه زیادی قرار گرفته است . اگرچه این اختلال از جمله مواردی است که بیش از صد سال از توصیف آن میگذرد و در طول زمان با عناوین مختلفی از آن یاد شده است . درسال 1863 پزشکی آلمانی به نام هنریش هافمن  در قطعه شعر طنزآمیزی ، نوجوانی به نام فیلیپِ بی قرار را توصیف کرد و بدین ترتیب این اختلال برای اولین بار به نام همین پزشک نامگذاری شد . بعد از آن در اوایل قرن بیستم جورج استیل   ، کودکان بیش فعال و تکانشگر را به عنوان کودکانی فاقد مهار ارادی  و کنترل اخلاقی  توصیف کرد ، توصیفات وی با علائم و نشانههای کودکان مبتلا به ADHD نوع مرکب همراه با اختلال سلوک  مطابقت دارد . بدین ترتیب ، این نخستین بار بود که اختلال در کنترل تکانه و بی توجهی به عنوان یک اختلال مستقل از صدمه مغزی یا عقب ماندگی ذهنی معرفی میشود . چند سال بعد در سال 1918 و اندکی پس از جنگ جهانی اول ، مشکلات رفتاری مشابهی در بازماندگان آنسفالیت دیده شد که تحت عنوان « سندرم بیش فعالی » تعریف شدند . سایر اسامی این اختلال عبارتند از « آسیب مغزی خفیف »، « اختلال عملکرد مغزی خفیف » و « واکنش بیش فعالی دوران کودکی ». به کارگیری اصطلاح « اختلال نقص توجه / بیش فعالی » اولین بار در نسخه سوم راهنمایی تشخیص بیماریهای روانی DSM - Ш - TRمطرح شده است . تعریف اختلال و زیر دسته های آن : چهارمین نسخه راهنمایی تشخیص بیماریهای روانی ( DSM lV - TR )، ADHD را به عنوان یک وضعیت پیچیده عصبی - رشدی که براساس وجود الگوی پایدار نقص توجهی و یا بیش فعالی و رفتارهای تکانشی به عنوان ویژگی های بسیار تکرار پذیر و شدیدتر از میزان قابل مشاهده در همتاهای رشدی آنها تعریف میکند . آنچه موجب تمایز ADHD میشود این است که سطح و میزان فعالیت ، آشفتگی ، بیقراری و رفتارهای تکانشی کودک با سطح رشدی - تکاملی فرد تناسب و همخوانی ندارد و همچنین موجب بروز اختلال و آسیب در عملکردهای هنجار میشود ، که البته این امر در محیط های مختلف نظیر خانه و مدرسه رخ میدهد . اختلال نقص توجه / بیش فعالی در DSM lV - TR در قالب زیر دسته هایی طبقه بندی شده است . نقص توجه / بیش فعالی با غلبه الگوی بی توجهی ( ADHD – PI ) : کودکان مبتلا در بسیاری از حوزه های توجه ، از جمله تمرکز و تداوم توجه و سازماندهی دچار ناتوانی هستند . نقص توجه / بیش فعالی با غلبه الگوی تکانشگری / بیش فعالی ( ADHD – PH / I ) : کودکان مبتلا به آستانه تشخیصی لازم برای علائم بی توجهی نرسیده اند . مشکلات غالباً در حوزه های کنترل مهار و تکانه و رفتار